Wincenty Spaltenstein urodził się 18 stycznia 1888 roku w Byszowie (obecnie teren Ukrainy), w pow. Sokalskim, w wojew. Lwowskim. Został ochrzczony w kościele wyznania rzymskokatolickiego w Stojanowie. Jego rodzicami byli Julian (1857-1908) oraz Krystyna (zm.1927) z domu Lipiec. Ojciec był z zawodu stolarzem i parał się pracą najemną w majątku dworskim w Byszowie, matka była córką rolnika. Julian Spaltenstein po śmierci swojego ojca Jakuba przeniósł się, do pobliskiego miasteczka Tartakowa (około 10 km. od Sokala), gdzie odziedziczył połowę domu. Wincenty miał pięcioro rodzeństwa, trzech braci: Józefa, Alojzego i Michała oraz dwie siostry: Marię i Franciszkę.
Zdjęcie z archiwum rodzinnego, podpis: Tartaków
W wieku 9 lat rozpoczął naukę w 4 klasowej Szkole Ludowej w Tartakowie, do której uczęszczał w latach 1897-1901. Po jej ukończeniu udał się do Lwowa. Przez rok uczył się w filli C.K. Gimnazjum nr. V a później aż do zdania egzaminu maturalnego w czerwcu 1909 roku w C.K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie. Była to pierwsza na terenie Galicji szkoła średnia, której władze austriackie zezwoliły na nauczenie w języku polskim. Kadra tej szkoły stanowiła mocne zaplecze dydaktyczne dla polskich placówek w całym kraju i jako instytucja edukacyjna mocno propagowała polskie ideały narodowe.
Certyfikat przynależności, 1909 r.
Rodzina Wincentego była liczna i niezamożna. Aby móc kontynuować naukę, musiał sam o siebie zadbać i zdobyć potrzebne do życia fundusze. Już od trzeciej klasy gimnazjum utrzymywał się samodzielnie z pieniędzy uzyskanych poprzez udzielanie korepetycji lepiej usytuowanym kolegom. Nie przeszkodziło mu to w byciu pilnym i zdyscyplinowanym uczniem osiągającym bardzo dobre rezultaty w nauce. (rok 1903 II.c – ocena celująca, rok 1905 IV.c – stopień pierwszy z oznaczeniem; rok 1906 klasa V.b – stopień pierwszy z oznaczeniem; rok 1907 klasa VI.b – stopień pierwszy z oznaczeniem). Po zdaniu matury rozpoczął studia na wydziale prawa i nauk (umiejętności) politycznych Uniwersytetu Lwowskiego im. Jana Kazimierza we Lwowie. W czasie studiów mieszkał w uniwersyteckim Domu Akademickim, w dalszym ciągu utrzymując się z udzielania korepetycji. Pracował również jako praktykant w dziale rachunkowym lwowskiego magistratu. Studia zakończył w 1913 roku, uzyskując absolutorium oraz zdając trzy egzaminy państwowe: sądowy, z nauk politycznych oraz prawa historycznego.
Wincenty Spaltenstein, Lwów 1914 r.
Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę zawodową w sądownictwie i jako młody aplikant sądowy w 1914 roku przenosi się do Kołomyji. W celu kontynuowania aplikacji sądowej udaje się w 1916 r. do Przemyśla. Po zakończeniu praktyk i złożeniu pracy pt. ”O ochronie posiadania”, przystępuje do egzaminu sędziowskiego w Ołomuńcu, dokąd w związku z działaniami wojennymi został przeniesiony Lwowski Sąd Apelacyjny. W czerwcu 1917 roku zdaje egzaminu z wynikiem bardzo dobrym i zostaje przydzielony do pracy w prokuraturze w Przemyślu. W listopadzie tego roku bierze ślub z Kazimierą abdank Słomką w Kościele Katolickim w Sokalu. W październiku 1918 r. przychodzi na świat ich pierwsze dziecko syn Lesław.
Kazimiera Spaltenstein
Lesław i Danuta Spaltenstein
Po służbie w prokuratorze Wincenty Spaltenstein zostaje mianowany sędzią grodzkim i w czerwcu 1919 roku wraz z rodziną przenosi się do miasta Buczacz. Podczas swojego pobytu w Buczaczu piastuje stanowisko komendanta Miejskiej Straży Obywatelskiej. W 1920 r. został na kilka miesięcy wezwany do Lwowa, gdzie decyzją Sądu Apelacyjnego przeznaczono go do pracy w sądownictwie na Śląsku. W tym celu w 1921 r. udaje do Poznania celem zaznajomienia się z ustawodawstwem niemieckim. Pracuje kolejno w Sądzie Okręgowym i Grodzkim w Poznaniu, następnie w Prokuraturze w Gnieźnie, wreszcie w Sądzie Grodzkim w Środzie Wielkopolskiej. W tym czasie rodzina powiększa się, w lutym 1921 r. w Buczaczu rodzi się Danuta Spaltenstein. W czerwcu 1922 r. Wincenty Spaltenstein przybywa na Śląsk.